(Ouran host club) อยู่ๆก็เป็นเด็กทุนเฉย

ตั้งแต่เด็กผมก็อยู่กับแม่สองคนมาโดยตลอด แม่ผมเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวมาตั้งแต่ผมจำความได้ ผมเคยถามแม่นะว่าพ่อไปไหน แม่ก็ได้แต่บอกผมว่า”มันตายไปแล้ว” น้ำเสียงแม่ดูแค้นมากนะผมสัมผัสได้
         ตอนนั้นผมก็ไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไรจนกระทัรงผมโตขึ้นมาหน่อยแล้วลองไปถามยายนี่แหละว่าพ่อไปไหน ยายเลยเล่าให้ฟังว่าก่อนที่ผมจะเกิด แม่จับได้ว่าพ่อมีบ้านเล็กเลยได้ฟ้องหญ่าและเลิกลากัน และแม่ได้มารู้ที่หลังว่าได้ตั้งท้องผมอยู่ 3 เดือนแล้ว และด้วยถือคติที่ว่าเด็กที่กำลังจะเกิดมาไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยแม่เลยเลือกที่จะเก็บผมไว้ จนเป็นผมในตอนนี้และเป็นคุณยายที่ตั้งชื่อให้ผมว่า คชา แก้วทองใส ส่วนนามสกุลก็ใช้เป็นของแม่ และก็เป็นแม่และยายที่ช่วยกันเลี้ยงดูผมมาโดยตลอด จนกระทั้งตอนที่ผมขึ้น ม.1 คุณยายที่รักก็ได้จากพวกเราไปด้วยโรคชราที่เรื้อรังมานาน จะถามว่าเศร้ามั้ยก็ต้องเศร้าสิครับนั่นคุณยายของผมนะแต่ก็นั่นแหละชีวิตมันต้องเดินหน้าต่อไปอ่ะเนอะ พูดไปนั่นผมนี่น้ำตานองตลอดทั้งงานเลยนะ5555 
         จนงานศพของคุณยายผ่านไปในวันที่ 2 ก็มีชายต่างชาติที่ดูทีภูมิฐานคนนึงเดินเข้ามาในงานพร้อมกับแม่ของผม เขาแนะนำตัวกับผมว่าเขาชื่อ โยชิดะ ฮิเดโยชิ เป็นเจ้านายที่บริษัทที่แม่ทำงานอยู่ แม่ผมทำงานในตำแหน่งเลขาของเขา
   “คีนลูกนี่เจ้านายแม่เอง คุณโยชิดะ ฮิเดโยชิ เขาจะมาช่วยงานยายเราตลอดจนวันสุดท้ายนะ” แม่ผมบอกผมแบบนั้น ผมก็ได้แต่พยักหน้ารับแลัวหันไปยกมือไหว้ขอบคุณเขา
   “ขอบคุณมากเลยครับคุณโยชิดะ”
คุณโยชิดะพยักหน้าตอบรับพร้อมกับยกมือลูบไปที่หัวของคชาอย่างปลอบประโลมเด็กชาย 

“ไม่เป็นไรนะเด็กน้อย ต่อไปทั้งเราและลลินชั้นจะเป็นคนดูแลต่อเอง” โยชิดะพูดดวยน้ำเสียงหนักแน่นเป็นคำมั่นสัญญา  ที่จริงแล้วโยชิดะ ฮิเดโยชิ นั่นเข้าเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยมากๆคนหนึ่งที่ได้มาลงทุนที่ไทยด้วยความที่เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลโยชิดะ และมากไปด้วยความสามารถ ทำให้บริษัทของเขารุ่งเรืองจนถึงขีดสุดและบริษัทนี้ทำให้เขาได้พบกับลลินที่มารับหน้าที่เป็นเลขาของเขา และเธอเป็นรักแรกของเขาด้วย แม้จะรับรู้ว่าเธอมีลูกแล้วก็ตาม ไม่เห็นเป็นไรนิในเมื่อเขารักเธอเขาก็ต้องรักลูกของเธอด้วย